22Apr

Ποια είναι τα οφέλη της νηστείας και τι πρέπει να προσέξω;

Κατά την περίοδο της νηστείας, ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων στη χώρα μας συχνά επιλέγει να ακολουθήσει ένα διαφορετικό διατροφικό σχήμα το οποίο είναι κυρίως χορτοφαγικό, μιας και περιορίζεται ή/και αποκλείεται η κατανάλωση τροφίμων ζωικής προέλευσης. Τα τελευταία χρόνια γίνονται αρκετές έρευνες ώστε να διαπιστωθούν τα οφέλη που έχει η νηστεία για τον οργανισμό.

Ποια είναι τα βασικά συστατικά της νηστείας και τι προσφέρουν;

  • Όσπρια: Είναι πλούσια σε φυτικές ίνες, θρεπτικά συστατικά και φυτικές πρωτεΐνες.
  • Θαλασσινά: Είναι πλούσια σε πρωτεΐνες υψηλής βιολογικής αξίας, ενώ παράλληλα είναι χαμηλά σε κορεσμένα (κακά) λιπαρά. Επίσης περιέχουν σημαντικές ποσότητες ω-3 λιπαρών οξέων.
  • Σόγια: Είναι πολύ καλή πηγή πρωτεΐνης υψηλής βιολογικής αξίας και φυτικών ινών. Επίσης περιέχει ω-3 και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα.
  • Ελαιόλαδο-ελιές: Είναι πλούσια σε μονοακόρεστα λιπαρά και βιταμίνες Ε & Α, καροτενοειδή, καλίο, ασβέστιο, φώσφορο, σιίδηρο και μαγνήσο.
  • Λαχανικά: Είναι πλούσια σε φυτικές ίνες και βιταμίνες.
  • Ξηροί καρποί: Περιέχουν φυτικές ίνες, ασβέστιο, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, ω3 λιπαρών οξέα και παράλληλα αποτελούν πολύ καλή πηγή φυτικών πρωτεϊνών.
  • Χαλβάς: Περιέχει ακόρεστα λιπαρά και απλά σάκχαρα. Είναι πολύ καλή πηγή βιταμίνης Ε, σιδήρου, ασβεστίου, φωσφόρου, καλίου, σεληνίου και ψευδαργύρου.
  • Ταραμάς: Είναι πλούσιος σε βιταμίνες Α και D, μαγνήσιο, ψευδάργυρο, φώσφορο και κάλιο.

Το συγκεκριμένο διατροφικό σχήμα είναι φτωχό σε κορεσμένα (κακά) λιπαρά λόγω του περιορισμού κατανάλωσης ζωικών προϊόντων, ενώ είναι πλούσιο σε ω-3 και μονοακόρεστα (καλά) λιπαρά. Τα συγκεκριμένα συστατικά αποδεδειγμένα βοηθούν στην καλύτερη λειτουργία του καρδιαγγειακού συστήματος, βελτιώνουν τους καρδιακούς παλμούς και την αρτηριακή πίεση καθώς επίσης συμβάλουν στην μείωση της ολικής αλλά και της LDL (κακής) χολιστερόλης.

Ποια άτομα πρέπει να προσέξουν κατά την περιοδο της νηστείας;

  • Ιδιαιτερη προσοχή πρέπει να δίνεται σε άτομα με χαμηλό σίδηρο, μιας και η απορρόφηση του σιδήρου από φυτικές πηγές είναι χαμηλότερη σε σχέση με αυτήν από τις ζωικές πηγές. Σε αυτήν την περίπτωση είναι σημαντικό να γίνονται κατάλληλοι συνδυασμοί τροφίμων ώστε να μεγιστοποιείται η απορρόφηση φυτικού σιδήρου.
  • Άτομα με διαβήτη πρέπει επίσης να προσέξουν κατά την περίοδο της νηστείας. Στην περίπτωση αυτή απαιτείται καλός συνδυασμός αμυλούχων τροφίμων, αύξηση της φυσικής δραστηριότητας και ενδεχομένως προσαρμογή της φαρμακευτικής αγωγής.
  • Τέλος, μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται σε άτομα με αυξημένο ουρικό οξύ. Τρόφιμα όπως θαλασσινά, όσπρια, αρακάς, σπανάκι και ξηροί καρποί μπορεί να συμβάλουν σε επιπλέον αύξηση της τιμής του ουρικού οξέος, επομένως η κατανάλωση τους πρέπει να περιορίζεται.
10Dec

Ισοδύναμα τροφίμων: Πως μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε στην διατροφή μας

Πολλές φορές σκεφτόμαστε με τι μπορούμε να αντικαταστήσουμε ένα τρόφιμο στη διατροφή μας, χωρίς, όμως, να αλλάξει το σύνολο των θερμίδων και των θρεπτικών συστατικών που θα λάβουμε. Θέλουμε, δηλαδή να κάνουμε μία “ισάξια” αντικατάσταση, ειδικά τις φορές που τρώμε κάτι έξω αλλά δεν θέλουμε να ξεφύγουμε συγκριτικά με αυτό που θα τρώγαμε στο σπίτι. Η λύση βρίσκεται στα ισοδύναμα τροφίμων, ένα πολύτιμο εργαλείο για τους διαιτολόγους κατά την σύνταξη των διαιτολογίων, που μπορεί να φανεί χρήσιμο στην καθημερινότητά μας.

Τι είναι τα Ισοδύναμα τροφίμων;

Τα ισοδύναμα τροφίμων χωρίζουν τα τρόφιμα σε 6 κατηγορίες. Αυτές είναι: γάλα και γαλακτοκομικά, φρούτα, λαχανικά, αμυλούχα τρόφιμα, πρωτεϊνούχα τρόφιμα (κρέας και υποκατάστατα) και λίπη. Τα τρόφιμα που ανήκουν σε κάθε ομάδα έχουν τις ίδιες αναλογίες σε μακροθρεπτικά συστατικά (υδατάνθρακες, πρωτεΐνες και λίπη) και θερμίδες (ενέργεια). Για τον λόγο αυτόν, μπορεί να γίνει αντικατάστασή τους από άλλα τρόφιμα της ίδιας ομάδας, χωρίς να αλλάξει η περιεκτικότητά τους σε θερμίδες, γεγονός που δίνει ποικιλία και ευελιξία στη διατροφή μας.

Τι προσδιορίζεται ως 1 ισοδύναμο ανά ομάδα:

  1. Ομάδα γαλακτοκομικών: Ένα ισοδύναμο περιέχει 12 γρ. υδατάνθρακες και 8 γρ. πρωτεΐνες ενώ η περιεκτικότητα σε λίπος και θερμίδες μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το αν είναι πλήρες, ημιάπαχο ή άπαχο. Να σημειωθεί ότι στην ομάδα αυτή δεν ανήκουν τα τυριά, τα οποία κατατάσσονται στην ομάδα λίπους.

Ένα ισοδύναμο γαλακτοκομικών αντιστοιχεί σε: 1 ποτήρι (240 ml) γάλα αγελαδινό, κατσικίσιο, σόγιας, ή κεφίρ, 1 κεσεδάκι (περίπου 180 γρ.) γιαούρτι και 1/2 φλιτζάνι γάλα εβαπορέ (120 ml).

  1. Ομάδα φρούτων: Ένα ισοδύναμο περιέχει 15γρ. υδατάνθρακες και 60 θερμίδες. Περιλαμβάνει φρέσκα, ξερά, κατεψυγμένα ή κονσερβοποιημένα χωρίς ζάχαρη ή σιρόπι.

Ένα ισοδύναμο φρούτων αντιστοιχεί σε: 1 μικρό μήλο, 1 ακτινίδιο, 1 πορτοκάλι, 2 μανταρίνια, 1/2 μπανάνα, 12 κεράσια, 4 αποξηραμένα βερίκοκα, 17 ρόγες σταφύλια,1 κ.σ. σταφίδες ή cranberries, 3 αποξηραμένοι χουρμάδες, 2 αποξηραμένα σύκα, 3/4 φλιτζανιού φρέσκα μούρα, 1/2 φλιτζάνι κομπόστα, 1 κ.σ. μέλι ή μαρμελάδα.

  1. Ομάδα λαχανικών: Ένα ισοδύναμο περιέχει 25 θερμίδες, 5 γρ. υδατανθράκων, 2 γρ. πρωτεϊνών και 1-4 γρ. φυτικών ινών. Στην ομάδα αυτή περιλαμβάνονται όλα τα λαχανικά (αγγούρι, μαρούλι, λάχανο, καρότο, μπρόκολο, κουνουπίδι, μπάμιες, φασολάκια, αγκινάρες κ.α.) εκτός από τα αμυλούχα λαχανικά π.χ. πατάτες, που ανήκουν στην ομάδα των αμυλούχων τροφίμων.

Ένα ισοδύναμο λαχανικών αντιστοιχεί σε: ½ φλιτζάνι βρασμένα λαχανικά ή 1 φλιτζάνι ωμά λαχανικά ή ½ φλιτζάνι χυμό λαχανικών.

  1. Ομάδα αμυλούχων τροφίμων: Ένα ισοδύναμο περιέχει 15 γρ. υδατάνθρακες, 3 γρ. πρωτεΐνες, 0 – 1 γρ. λίπος και 80 θερμίδες. Προτιμάτε την κατανάλωση αμυλούχων τροφίμων ολικής άλεσης, τα οποία είναι πλούσια σε φυτικές ίνες .

Ένα ισοδύναμο αμυλούχων τροφίμων αντιστοιχεί σε: 30 γρ. ψωμί, 1/3 τορτίγιας (μεγάλης), 1/2 πίτα για σουβλάκι, 1/2 κουλούρι Θεσ/νίκης, 2 φρυγανιές, 2 κριτσίνια, 5 μικρά αλατισμένα κράκερς, 2 μπισκότα τύπου πτι μπερ ή cream crackers, 25 γρ. pop corn, 1/3 φλιτζάνι μαγειρεμένα μακαρόνια ή ρύζι, 1/2 φλιτζάνι όσπρια ή αρακάς ή βραστή πατάτα.

  1. Ομάδα πρωτεϊνούχων τροφίμων (κρέας και υποκατάστατα): Χωρίζεται σε 3 κατηγορίες

α) Κρέας άπαχο και χαμηλής περιεκτικότητας σε λίπος : Το ένα ισοδύναμο περιέχει 7 γρ. πρωτεϊνών, 3 γρ. λίπους και 55 θερμίδες.

Ένα ισοδύναμο κρέατος χαμηλής περιεκτικότητας σε λίπος αντιστοιχεί σε: 30 γρ. κοτόπουλο/γαλοπούλα (χωρίς δέρμα), 30 γρ. μοσχάρι άπαχο ή ψαρονέφρι, 30 γρ. ψάρι/γαρίδες, 40 γρ. Θαλασσινά, 6 στρείδια , 2 ασπράδια αυγών, 1 φέτα γαλοπούλα/ζαμπόν, 1/4 φλιτζανιού άπαχο cottage, 30 γρ. dirollo ή κατίκι Δομοκού. 

β) Κρέας μέσης περιεκτικότητας σε λίπος: Το ένα ισοδύναμο περιέχει 7 γρ. πρωτεϊνών, 5 γρ. λίπους και 75 θερμίδες.

Ένα ισοδύναμο μέσης περιεκτικότητας σε λίπος αντιστοιχεί σε: 30 γρ. αρνί/κατσίκι, 30 γρ. χοιρινό, 30 γρ. μοσχάρι, 30 γρ. κοτόπουλο με πέτσα, 1 αυγό, 30 γρ. τόφου σόγιας, 30 γρ. ανθότυρο, 30 γρ. μιλνερ, 30 γρ. μοτσαρέλα.

γ) Κρέας υψηλής περιεκτικότητας σε λίπος: Το ένα ισοδύναμο περιέχει 7 γρ. πρωτεϊνών, 8 γρ. λίπους και 100 θερμίδες.

Ένα ισοδύναμο υψηλής περιεκτικότητας σε λίπος αντιστοιχεί σε: 30 γρ. λουκάνικο, 30 γρ. μορταδελα, 30 γρ. μπέικον, 30 γρ. χαλούμι, 30 γρ. φέτα, 30 γρ. ροκφόρ, 30 γρ. γραβιέρα, 30 γρ. γκούντα ή edam.

  1. Ομάδα λίπους: Ένα ισοδύναμο περιέχει 5 γραμμάρια λίπους και 45 θερμίδες. Προτιμάτε την κατανάλωση μονοακόρεστων και πολυακόρεστων λιπαρών και όχι των κορεσμένων.

Ένα ισοδύναμο λίπους αντιστοιχεί σε: 1 κ.γ. ελαιόλαδο, 2 κ.σ. (30 γρ.) αβοκάντο, 6 αμύγδαλα, 10 μικρές ή 5 μεγάλες ελιές, 4 μισά καρύδια, 15 φιστίκια, 1 κ.σ. ηλιόσποροι, 1/2 κ.σ. φυστικοβούτυρο, 2 κ.γ. ταχίνι.

Ισοδύναμα Τροφίμων και μερίδα:

Τις περισσότερες φορές ένα ισοδύναμο τροφίμου δεν αντιστοιχεί σε μια μερίδα. Για παράδειγμα, 1 κεσεδάκι γιαούρτι αποτελεί ένα ισοδύναμο γαλακτοκομικών και μπορεί να σταθεί μόνο του ως μερίδα. Αντίθετα, όμως, 30 γρ. κρέατος/ πουλερικού/ ψαριού αποτελούν ένα ισοδύναμο πρωτεϊνούχων τροφίμων, ωστόσο μια μερίδα αποτελείται από 3 ή και περισσότερα ισοδύναμα της ίδιας ομάδας.

*Ο προσδιορισμός της κάθε μερίδας γίνεται με βάση το βάρος, το φύλο, την ηλικία, τη φυσική δραστηριότητα και τις καθημερινές συνήθειες ενός ατόμου και είναι προτιμότερο να προσδιορίζεται εξατομικευμένα από πτυχιούχο διαιτολόγο-διατροφολόγο.

Είναι τελικά χρήσιμα τα ισοδύναμα;

Με την κατάλληλη καθοδήγηση ενός διαιτολόγου-διατροφολόγου τα ισοδύναμα τροφίμων αποτελούν ένα χρήσιμο εργαλείο που χαρίζει ποικιλία στο καθημερινό διαιτολόγιο. Επιπλέον, είναι κατάλληλα και για παθήσεις όπως είναι ο διαβήτης. Μέσω των ισοδυνάμων οι διαβητικοί ασθενείς μπορούν να προσδιορίσουν και να ελέγξουν την ποιότητα των υδατανθράκων που καταναλώνουν και να βελτιώσουν την πρόγνωση της νόσου.

19Oct

Nutri Score

Τα τελευταία χρόνια, η διατροφική επισήμανση παρουσιάζει αυξανόμενη προσοχή στον επιστημονικό χώρο. Ειδικότερα, η  επισήμανση στο μπροστινό μέρος της συσκευασίας (Front of Pack Labeling- FOP), συνιστάται από τον ΠΟΥ για την προώθηση πιο υγιεινών διατροφικών συνηθειών καθώς και για την πρόληψη των μη μεταδοτικών ασθενειών.

Τί είναι το Nutri Score;

Το Nutri-Score είναι μια διατροφική ετικέτα στο μπροστινό μέρος της συσκευασίας ενός τροφίμου η οποία χρησιμοποιείται για την κατανόηση  των προϊόντων από τους καταναλωτές. Συγκεκριμένα, η ετικέτα αυτή παρουσιάζεται με μια  συνοπτική διαβαθμισμένη χρωματική κωδικοποίηση, βασισμένη σε μια πεντάχρωμη διατροφική κλίμακα (από πράσινο έως κόκκινο) που σχετίζεται με γράμματα, από το Α έως το Ε. Στο πράσινο χρώμα-Α ανήκουν τα πιο υγιεινά/θρεπτικά τρόφιμα και όσο η κλίμακα προχωράει προς το κόκκινο-Ε εντοπίζονται τα ανθυγιεινά/λιγότερο θρεπτικά τρόφιμα.

Η διατροφική ετικέτα Nutri-Score, στοχεύει αρχικά στο να ενημερώσει τους καταναλωτές, με απλό και κατανοητό τρόπο, για τη συνολική διατροφική αξία των τροφίμων, προκειμένου να τους βοηθήσει να κάνουν καλύτερες και πιο υγιεινές διατροφικές επιλογές. Ο δεύτερος στόχος του Nutri-Score είναι να ενθαρρύνει τους κατασκευαστές να βελτιώσουν τη διατροφική σύσταση των προϊόντων τους μέσω ανακατασκευής τους ή και μέσω καινοτομιών, προκειμένου τα προϊόντα τους να έχουν μια καλύτερη θέση στη χρωματική κλίμακα Nutri-Score και τελικά να είναι λιγότερο επιβλαβή για τους καταναλωτές.

Πως υπολογίζεται;

Το Nutri-Score στηρίζεται σε έναν αλγόριθμο ο οποίος προέρχεται από το Food Standards Agency (FSA)/Office of Communication (Ofcom) του Ηνωμένου Βασιλείου γνωστό και ως “model WXYfm”. Αυτό το μοντέλο αναπτύχθηκε ως εργαλείο για τη ρύθμιση του εμπορίου τροφίμων σε παιδιά στο Ηνωμένο Βασίλειο και εφαρμόζεται από το 2007. Το τελικό μοντέλο FSA/Ofcom παρέχει μια ενιαία βαθμολογία (η οποία αναφέρεται ως βαθμολογία FSA) για κάθε προϊόν διατροφής η οποία βασίζεται στον υπολογισμό των βαθμών για τα «αρνητικά» θρεπτικά συστατικά που μπορούν να αντισταθμιστούν με βαθμούς για τα «θετικά» θρεπτικά συστατικά ενός τροφίμου. Τα διατροφικά συστατικά που θεωρούνται «ευνοϊκά» για την υγεία είναι τα φρούτα, τα λαχανικά, τα όσπρια, οι ξηροί καρποί, οι φυτικές ίνες, τα φυτικά λίπη και οι πρωτεΐνες. Ανάλογα με την αντίστοιχη ποσότητα τους, στο καθένα δίνεται βαθμολογία μεταξύ −5 και 0 πόντων. Με τη σειρά τους, τα διατροφικά συστατικά που θεωρούνται «μη ευνοϊκά» για την υγεία είναι τα σάκχαρα, τα κορεσμένα λιπαρά, το νάτριο καθώς και η συνολική ενεργειακή πρόσληψη. Ανάλογα με την αντίστοιχη ποσότητα, αποδίδονται από 0 έως 10 πόντοι σε κάθε συστατικό. Η συνολική βαθμολογία προκύπτει αφαιρώντας την απόλυτη τιμή των «ευνοϊκών» σημείων από τα «μη ευνοϊκά» σημεία (θεωρητικό εύρος: −15 έως +40). Οι βαθμοί κατανέμονται με βάση το θρεπτικό περιεχόμενο σε 100 γραμμάρια τροφίμου ή 100 ml ποτού. Τα τρόφιμα και τα ποτά βαθμολογούνται παρόμοια, δηλαδή χρησιμοποιούνται τα ίδια κριτήρια για όλα τα προϊόντα. Ωστόσο τα όρια που χρησιμοποιούνται για να καθοριστεί εάν τα προϊόντα μπορούν να διατεθούν στην αγορά σε παιδιά διαφέρουν μεταξύ τροφίμων και ποτών.

Σε ποιές χώρες χρησιμοποιείται;

Αυτή τη στιγμή, το Nutri-Score έχει εφαρμοστεί όχι μόνο στη Γαλλία (2017), από όπου προέρχεται, αλλά στο Βέλγιο (2017), στην Ισπανία (2018), στη Γερμανία (2019), στην Ελβετία (2019),  στην Ολλανδία (2019) και στο Λουξεμβούργο (2020). Αυτές οι χώρες διόρισαν μια διεθνή επιστημονική επιτροπή για να αξιολογήσει το Nutri-Score, τον υποκείμενο αλγόριθμό του και τη δυνατότητα εφαρμογής του σε ευρωπαϊκό πλαίσιο.  Στην Ολλανδία η εφαρμογή του Nutri-Score εξαρτήθηκε από την προσαρμογή του αλγορίθμου, έτσι ώστε να συμβαδίζει με τις εθνικές διατροφικές κατευθυντήριες γραμμές. Πλέον, η εξέταση της τήρησης των εθνικών διατροφικών κατευθυντήριων γραμμών είναι ένα μέτρο εγκυρότητας και έχει προταθεί από τον ΠΟΥ ως ένα από τα βασικά βήματα πριν από την εφαρμογή μιας ετικέτας FOP όπως είναι και το Nutri Score.

Τι πρέπει να γνωρίζουμε για το Nutri Score;

Τα τελευταία χρόνια, το Nutri Score έχει μελετηθεί αρκετά από την επιστημονική κοινότητα. Η εγκυρότητα του βασίζεται σε πάνω από 40 ισχυρές επιστημονικές μελέτες που δημοσιεύθηκαν σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά, οι οποίες επικυρώνουν τη μέθοδο υπολογισμού του αλλά και τη γραφιστική του απεικόνιση και έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητα και την υπεροχή του σε σύγκριση με άλλες ετικέτες  τροφίμων που εφαρμόζονται σε άλλες χώρες.

Η διατροφική επισήμανση Nutri Score είναι εύκολη στην κατανόηση και αποτελεί μια απλή μέθοδο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως ένα εργαλείο πρόληψης μεταβολικών νοσημάτων. Επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει πως η επιλογή τροφίμων με καλύτερο Nutri Score, σχετίζεται με χαμηλότερα ποσοστά εμφάνισης παχυσαρκίας, καρδιαγγειακών παθήσεων, διαβήτη, κάποιων μορφών καρκίνου και παράλληλα με την μείωση θνητότητας, θνησιμότητας και την βελτίωση της ποιότητας ζωής. Επιπλέον, επαγγελματίες υγείας και ακαδημαϊκοί σύλλογοι έχουν επίσης αναγνωρίσει τη σημασία και τη δυνατότητα του Nutri-Score ως εργαλείο για τις πολιτικές διατροφής για τη δημόσια υγεία στην Ευρώπη που μπορεί να καθοδηγήσει το ευρύ κοινό και τους ασθενείς προς επιλογές τροφίμων υψηλότερης διατροφικής ποιότητας.

Τα παράδοξα του Nutri Score.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως η διατροφική επισήμανση του Nutri Score, πέρα από τα θετικά, κρύβει και αρκετές ασάφειες. Μεγάλο ζήτημα αποτελεί η απουσία υπολογισμού κάποιων βιταμινών, μετάλλων, αντιφλεγμονωδών καθώς και  φυτοχημικών, συντηρητικών κ.α. με αποτέλεσμα μέσω του αλγορίθμου και της βαθμολογίας που προκύπτει κάποια επεξεργασμένα τρόφιμα να θεωρούνται καλύτερα ποιοτικά σε σχέση με κάποια άλλα που ενδεχομένως να είναι λιγότερο επεξεργασμένα. Μέχρι τώρα,  κανένα σύστημα επισήμανσης τροφίμων δεν έχει την ικανότητα να περιλαμβάνει πληροφορίες για πρόσθετα ή φυτοφάρμακα, επειδή το τρέχον επίπεδο επιστημονικής γνώσης δεν επιτρέπει την ανάπτυξη ενός δείκτη που μπορεί να αντικατοπτρίζει όλες τις πτυχές της σύνθεσης των τροφίμων σε ένα FOPL. Στην Ευρώπη ειδικότερα, περισσότερα από 330 πρόσθετα τροφίμων με τη μορφή τεχνητών γλυκαντικών, γαλακτωματοποιητών, βαφών, σταθεροποιητών, συντηρητικών, αντιμικροβιακών παραγόντων, αντιοξειδωτικών κτλ.,  έχουν εγκριθεί για χρήση σε συμβατικά προϊόντα τροφίμων/ποτών.  Ένα ακόμη κλασικό παράδειγμα είναι το ελαιόλαδο, το οποίο λόγω του αυξημένου ενεργειακού του περιεχομένου έχει πολύ χαμηλή βαθμολογία στην κλίμακα Nutri Score. Αυτό για ακόμη μια φορά υποδεικνύει της απουσία υπολογισμού όλων των θρεπτικών συστατικών του ελαιολάδου (βιταμίνη Ε, πολυακόρεστα λιπαρά κ.α.) που το καθιστούν τρόφιμο ευεργετικό για την υγεία και ευρέως διαδεδομένο για αυτους τους λόγους, ειδικότερα στις μεσογειακές χώρες. Ωστόσο μετά από παρεμβάσεις του Γαλλικού Οργανισμού Δημόσιας Υγείας (Santé Publique France), το ελαιόλαδο μαζί με κάποια άλλα φυτικά έλαια, μετακινήθηκε από την κατηγορία D στην C. Η κατηγορία C αυτή τη στιγμή θεωρείται η καλύτερη δυνατή κατηγορία για πρόσθετα λίπη, σύμφωνα με το μοντέλο της μεσογειακής διατροφής και με τις διατροφικές συστάσεις των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών όπου τα πρόσθετα λίπη πρέπει να λαμβάνονται σε περιορισμένες ποσότητες, με προτίμηση σε ορισμένα φυτικά έλαια.

Άλλο ένα σημαντικό ζήτημα αποτελεί το γεγοντός πως η βαθμολογία υπολογίζεται ανά 100 g/ml και όχι ανά μερίδα. Τα 100 g/ml πολλές φορές δεν ανταποκρίνονται στην πραγματική μερίδα που καταναλώνει ένας άνθρωπος, επομένως αν η πραγματική μερίδα αντιστοιχεί σε λιγότερη ποσότητα, τότε το συγκεκριμένο τρόφιμο αποκτά ένα αρνητικό διατροφικό προφίλ, χωρίς αυτό να είναι αντιπροσωπευτικό.  Ορισμένα από αυτά τα ζητήματα έχουν ήδη αντιμετωπιστεί αλλά επιπλέον μελέτη  και προσαρμογές του αλγορίθμου κρίνονται απαραίτητες.

Συμπερασματικά

Το Nutri Score αποτελεί μια ευκολη μέθοδο που μπορεί να ωφελήσει τόσο τους καταναλωτές ώστε να κάνουν καλύτερες διατροφικές επιλογές, όσο και τους κατασκευαστές τροφίμων, ώστε να προωθούν καλύτερα ποιοτικά τρόφιμα και κατ’ επέκταση να βελτιώσει την δημόσια υγεία. Ωστόσο, για να γίνει αποδεκτό από περισσότερες χώρες, όπως και από την Ελλάδα, χρειάζονται αρκετές προσαρμογές στον αλγόριθμο που χρησιμοποιείται, με σκοπό να μειωθούν στο ελάχιστο τα σφάλματα και οι ασάφειες που προκύπτουν στον χαρακτηρισμό κάποιων ομάδων τροφίμων.

02Jul

Ροδάκινα

Το ροδάκινο (Prunus persica L. Batsch), προέρχεται από την Κίνα, καλλιεργείται σε χιλιάδες στρέμματα και είναι το πιο σημαντικό φρούτο αυτής της χώρας. Αποτελεί τον τρίτο πιο σημαντικό καρπό παγκοσμίως λόγω της τρυφερής υφής, της ευχάριστης γεύσης και της περιεκτικότητάς του σε θρεπτικά συστατικά. Οι ροδακινιές εισάγονται κάθε χρόνο σε διάφορες περιοχές σε όλο τον κόσμο, καθιστώντας τη ροδακινιά ένα από τα κύρια οπωροφόρα δέντρα που εξασφαλίζει φρέσκους και γευστικούς καρπούς κατά την περίοδο του καλοκαιριού, από τον Ιούνιο έως και τον Οκτώβριο. Υπάρχουν αρκετές ποικιλίες ροδάκινων, οι οποίες μπορούν να ταξινομηθούν σύμφωνα με χαρακτηριστικά όπως την διαθεσιμότητα τους σε κάθε εποχή, το χρώμα της σάρκας τους, την σύσταση του χώματος στο οποίο καλλιεργούνται, τον βαθμό ωριμότητας τους κ.α. 

Ποια είναι η διατροφική τους αξία;

Τα ροδάκινα περιέχουν σάκχαρα, μέταλλα, οργανικά οξέα, διαιτητικές ίνες και βιταμίνες. Επιπλέον, τα ροδάκινα διαθέτουν ενώσεις με αντιοξειδωτικές ιδιότητες όπως είναι η βιταμίνη C, τα καροτενοειδή τα  φαινολικά οξέα, τα φλαβονοειδή και η ανθοκυανίνη. Ωστόσο, η διατροφική αξία των ροδάκινων καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις διαφορετικές ποικιλίες και τα διαφορετικά χαρακτηριστικά αυτών. Μελέτες δείχνουν πως κάθε ποικιλία μπορεί να παρουσιάζει μοναδικά χαρακτηριστικά και διακυμάνσεις στην περιεκτικότητα των μάκρο και μικροσυστατικών των καρπών της καθώς και διακυμάνσεις στην περιεκτικότητα των βιοδραστικών τους συστατικών.

Σε γενικότερο πλαίσιο, ένα μέτριο σε μέγεθος ροδάκινο (150 g) αποδίδει 63 θερμίδες. Το 90% του ροδάκινου αποτελείται από νερό (132 g). Η σύστασή του σε μακροθρεπτικά συστατικά αποτελείται από 15,2 g υδατάνθρακες (εκ των οποίων 12,6 g σάκχαρα και 2,25 g φυτικές ίνες), 1,36 g πρωτεΐνη και 0,405 g λίπος. Όσον αφορά τα μικροθρεπτικά συστατικά του, περιέχει 6,15 mg βιταμίνη C, 36 μgβιταμίνη Α, 336 μg β-καροτένιο, 4,5 μg βιταμίνη Κ και 1,1 μg βιταμίνη Ε. Περιέχει επίσης σημαντικές ποσότητες μετάλλων και ανόργανων συστατικών όπως είναι ο σίδηρος (0,5 mg) το κάλιο (183 mg), το μαγνήσιο (12 mg) και ο φώσφορος (33 mg). Δείτε αναλυτικά την διατροφική ανάλυση του ροδάκινου στον πίνακα 1.

Πίνακας 1. Διατροφική αξία ανα ροδάκινο (150 γρ.)

Ενέργεια65,1 kcal
Πρωτεΐνη 1,14 g
Λίπος 0,419 g
Υδατάνθρακες15,7 g
Εκ των οποίων φυτικές ίνες2,32 g
Εκ των οποίων σάκχαρα13 g
Ασβέστιο 6,2 mg
Σίδηρος0,527 mg
Μαγνήσιο12,4 mg
Φώσφορος34,1 mg
Κάλιο 189 mg
Νάτριο20,2 mg
Βιταμίνη C6,36 mg
Βιταμίνη Α 37,2 μg
Β-καροτένιο347 μg
Βιταμίνη Ε1,13 mg
Βιταμίνη Κ 4,65 μg
Νερό132 g

*USDA, U.S. Department of Agriculture

Ποια τα οφέλη του στην υγεία;

Με βάση την διατροφική σύσταση τους, τα ροδάκινα έχουν υψηλή θρεπτική αξία. Η  συστηματική κατανάλωση τους μπορεί να επιφέρει ευεργετικές ιδιότητες για την γενικότερη υγεία και πρόσθετα οφέλη έναντι χρόνιων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών παθήσεων και ορισμένων τύπων καρκίνου. Συγκεκριμένα με βάση τα θρεπτικά συστατικά τους τα ροδάκινα προσφέρουν:

  • Καλύτερη ενυδάτωση: Το 90% του ροδάκινου αποτελείται από νερό, επομένως μπορεί να αποτελέσει μια ιδανική πηγή ενυδάτωσης, ειδικά τους ζεστούς καλοκαιρινούς μήνες. 
  • Κατάλληλη επιλογή για διαβητικούς: Η χαμηλή περιεκτικότητα του σε σάκχαρα, η αυξημένη περιεκτικότητα του σε φυτικές ίνες καθώς και ο χαμηλός γλυκαιμικός δείκτης του ροδάκινου, οδηγούν σε ομαλές διακυμάνσεις σακχάρου στο αίμα και καθιστούν το φρούτο αυτό ιδανική επιλογή για διαβητικούς. 
  • Καλή λειτουργία εντέρου και αυξημένο κορεσμό: Σύμφωνα με μελέτες, τα ροδάκινα αποδίδουν το 10% της ελάχιστης συνιστώμενης ποσότητας φυτικών ινών και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μια πρόσθετη πηγή αυτών στην ανθρώπινη διατροφή. Οι διαλυτές ίνες που περιέχει το ροδάκινο βοηθούν στην καλύτερη κινητικότητα του εντέρου και στην βελτίωση των συμπτωμάτων της δυσκοιλιότητας. Επιπλέον, λόγω της έντονης πηκτικής συμπεριφοράς τους, αυτοί οι διαλυτοί πολυσακχαρίτες μειώνουν τον ρυθμό γαστρικής εκκένωσης και επηρεάζουν τον χρόνο διέλευσης του λεπτού εντέρου.
  • Προστασία ανοσοποιητικού συστήματος: Η βιταμίνη C που περιέχεται στο ροδάκινο βοηθά στην καλύτερη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος και στην προστασία του οργανισμού έναντι των λοιμώξεων.
  • Προστασία της όρασης και του δέρματος: Τα ροδάκινα περιέχουν β-καροτένιο, μια προβιταμίνη που μετατρέπεται σε βιταμίνη Α μέσα στο σώμα.  Η βιταμίνη Α είναι απαραίτητη για την πρόληψη προβλημάτων όρασης και για τη διατήρηση υγιών βλεννογόνων και υγιούς δέρματος. Επιπλέον, η βιταμίνη Α, διασφαλίζει τη φυσιολογική ανάπτυξη και αναπαραγωγή καθώς και την προστασία ενάντια στις λοιμώξεις.
  • Αντικαρκινική δράση: Τα ροδάκινα είναι πλούσια σε φλαβονοειδή, πολυφενόλες και αντιοξειδωτικά. Η υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C βοηθά στην εξάλειψη επιβλαβών ελευθέρων ριζών που προκαλούν ορισμένους καρκίνους. Επιπλέον η υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη Α, φαίνεται να προσφέρει προστασία σε καρκίνους όπως είναι αυτοί του πνεύμονα, του στόματος και του παχέος εντέρου.
  • Αντιφλεγμονώδη δράση: Λόγω της υψηλής περιεκτικότητας του ροδάκινου σε φλαβονοειδή, η συστηματική κατανάλωση του μπορεί να δράσει έναντι της φλεγμονής. Επιπλέον, τα φλαβονοειδή παρέχουν και άλλες πολύτιμες βιολογικές δράσεις, όπως αντικαρκινική, αντιοξειδωτική, αντιεπιληπτική, νευροπροστατευτική, αντιδιαβητική, αντιμικροβιακή δράση κ.α. 
  • Ρύθμιση αρτηριακής πίεσης και προστασία από καρδιαγγειακά νοσήματα: Το ροδάκινο περιέχει σημαντική ποσότητα καλίου. Η πρόσληψη καλίου έχει συσχετιστεί θετικά με χαμηλότερη αρτηριακή πίεση και μειωμένη νοσηρότητα και θνησιμότητα από καρδιαγγειακά νοσήματα. Η πρόσληψη καλίου φαίνεται επίσης πως αποτρέπει την εξέλιξη της νεφρικής νόσου και σχετίζεται με τον μεταβολισμό των οστών.
  • Καλη λειτουργία νευρικού συστήματος: Το μαγνήσιο που περιέχεται στο ροδάκινο, παίζει σημαντικό ρόλο στη σταθερότητα του νευρικού συστήματος και στη σύσπαση των μυών.

Πως μπορούμε να επιλέξουμε και να συντηρήσουμε ένα ροδάκινο;

Ο βασικός παράγοντας για την επιλογής ενός φρούτου, επομένως και του ροδάκινου, είναι αρχικά η όψη του και η μυρωδιά του. Προσπαθούμε λοιπόν να επιλέξουμε καλοσχηματισμένα και μυρωδάτα ροδάκινα. Αποφεύγουμε να αγοράσουμε άγουρα ροδάκινα τα οποία είναι σκληρά και πράσινα, όπως επίσης και αυτά που είναι πολύ ώριμα, πολύ μαλακά, έχουν καφέ χρώμα ή είναι χτυπημένα. Ένας καλός τρόπος να επιλέξουμε σωστά είναι να πιέσουμε ελαφρά τη σάρκα του ροδάκινου. Σε αυτήν την περίπτωση η σάρκα πρέπει να υποχωρεί λίγο αλλά παράλληλα να παραμένει σφιχτή. 

Τα ροδάκινα έχουν μικρό χρόνο ζωής, ειδικότερα όταν η θερμοκρασία περιβάλλοντος είναι υψηλή.  Αν σκοπεύουμε να τα καταναλώσουμε σύντομα, μπορούμε να τα αποθηκεύσουμε σε θερμοκρασία δωματίου και να  τα καταναλώσουμε εντός 2-3 ημερών. Αν δεν καταναλωθούν σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα, μπορούμε να τα αποθηκεύσουμε στο ψυγείο, ώστε να διατηρηθούν για περίπου 7 ημέρες. Αποφεύγουμε να αποθηκεύσουμε τα ροδάκινα σε πλαστική σακούλα μέσα στο ψυγείο, μιας και ευνοεί την υπερωρίμανση. Αντίθετα, χρησιμοποιούμε χαρτοσακούλα. Αν πάλι έχουμε αρκετά ροδάκινα, μπορούμε να τα αποθηκεύσουμε στην κατάψυξη, όπου θα διατηρηθούν για αρκετούς μήνες. Πριν την ψύξη, μπορούμε να τα περιχύσουμε με λίγο χυμό λεμονιού, ώστε να αποφύγουμε το μαύρισμα τους. Επιπλέον, πριν μπουν τα ροδάκινα στην κατάψυξη, θα ήταν προτιμότερο να κοπούν σε φέτες ή μικρά κομμάτια ώστε να είναι πιο εύκολη η διαχείριση τους κατά την απόψυξη. Για μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, μπορούμε να ζεματίσουμε τα ροδάκινα, να αφαιρέσουμε τη φλούδα και να τα αποθηκεύσουμε σε αεροστεγής σακούλες κατάψυξης. 

Πως να εντάξετε τα ροδάκινα στη διατροφή σας;

Τα ροδάκινα μπορούν να καταναλωθούν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, είτε φρέσκα είτε επεξεργασμένα, χαρίζοντας στην καθημερινή μας διατροφή νοστιμιά αλλά και άφθονα θρεπτικά συστατικά. Μελέτες έχουν δείξει πως κατά την επεξεργασία και την κονσερβοποίηση τους τα ροδάκινα διατηρούν τις βιταμίνες και τα αντιοξειδωτικά τους, γεγονός που εξασφαλίζει την διατροφική τους αξία ακόμα και όταν δεν υπάρχει δυνατότητα να καταναλωθούν φρέσκα. Μερικές προτάσεις για το πως μπορούν να καταναλωθούν είναι οι εξής:  

  • Σκέτα ροδάκινα: Μπορούν να καταναλωθούν σκέτα καθώς από μόνα τους αποτελούν ένα υπέροχο, δροσερό και εύγευστο έδεσμα! 
  • Φρουτοσαλάτες: Μπορούν να συνδυαστούν με άλλα καλοκαιρινά φρούτα, δημιουργώντας μια πολύχρωμη φρουτοσαλάτα.
  • Smoothies: Τα φρέσκα (ή ακόμα και παγωμένα) ροδάκινα μπορούν να αναμειχθούν με ζωικό ή φυτικό γάλα σε συνδυασμό με βρώμη, σπόρους τσία ή λιναρόσπορο, φυστικοβούτυρο ή άλλο βούτυρο καρπών, μέλι κ.α. 
  • Φυσικός χυμός (ή και εμπορίου χωρίς πρόσθετη ζάχαρη): Από τους πιο απλούς και αγαπημένους τρόπους κατανάλωσης ροδάκινων. 
  • Μέσα σε γιαούρτι: Μπορούν να προστεθούν σε γιαούρτι σε συνδυασμό με ξηρούς καρπούς, μέλι ή άλλη γλυκαντική ουσία. 
  • Μέσα σε σαλάτες ή κυρίως γεύματα: Τα ροδάκινα συχνά χρησιμοποιούνται μέσα σε καλοκαιρινές σαλάτες για να δώσουν ιδιαίτερο χρώμα, άρωμα και γεύση. Επιπλέον χρησιμοποιούνται κατά το μαγείρεμα και σερβίροντας ως συνοδευτικά κρεάτων.
  • Σπιτική μαρμελάδα: Η σπιτική μαρμελάδα με ελάχιστη ζάχαρη ή με τη χρήση γλυκαντικών ουσιών μπορεί να δώσει μια γλυκιά γεύση στο πρωινό γεύμα, ή να προστεθεί σε γιαούρτι ή ακόμα και σε παγωτό για γαρνιτούρα!   
  • Κομπόστα: Σε αυτή την εκδοχή, προτιμάται η κατανάλωση κομπόστας με λιγότερο σιρόπι, ώστε να περιοριστεί η πρόσληψη απλών σακχάρων.
  • Αποξηραμένα ροδάκινα: Ιδανικό και γρήγορο ενδιάμεσο σνάκ σε συνδυασμό με ξηρούς καρπούς ή γιαούρτι.
  • Σε κοκτέιλ ή λικέρ: Τέλος, το ροδάκινο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως βασικό συστατικό είτε φρέσκο σε καλοκαιρινά ποτά, είτε και για την δημιουργία ποτών που διατηρούνται καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. 

Τι πρέπει να προσέξετε;

Για να αποκομίσει κάποιος όσο το δυνατόν περισσότερα θρεπτικά συστατικά από τα ροδάκινα, είναι επιθυμητό αυτό να καταναλώνεται φρέσκο και ολόκληρο, μαζί με την φλούδα του. Μελέτες έχουν δείξει πως η φλούδα περιέχει σημαντικό ποσοστό φυτικών ινών αλλά και πολυφαινολών, συστατικά που απογειώνουν την διατροφική αξία του ροδάκινου. Ωστόσο, καταναλώνοντας την φλούδα, ενδέχεται να καταναλωθούν και φυτοφάρμακα, τα οποία χρησιμοποιούνται κατά την καλλιέργεια για να βελτιώσουν την απόδοση του, μιας και είναι ένα πολύ ευαίσθητο φρούτο. Για τον λόγο αυτό, τα ροδάκινα πρέπει να πλένονται καλά με άφθονο, τρεχούμενο νερό πριν καταναλωθούν. Για μεγαλύτερη ασφάλεια, μπορούμε να επιλέξουμε ροδάκινα βιολογικής καλλιέργειας. 

Επιπλέον, μερικοί ενήλικες και παιδιά μπορεί να αναπτύξουν αλλεργία στα ροδάκινα. Η αλλεργία αυτή είναι γνωστή ως σύνδρομο στοματικής αλλεργίας (OAS) και τα συμπτώματα περιλαμβάνουν φαγούρα στο στόμα ή στο λαιμό ή πρήξιμο των χειλιών, του στόματος, της γλώσσας ή του λαιμού. Σε αυτήν την περίπτωση καλό είναι να αποφεύγεται ή να μετριάζεται η κατανάλωση του ροδάκινου και η διαχείριση της αλλεργίας να γίνεται υπό την καθοδήγηση γιατρού. 

Τέλος, το ροδάκινο, και ιδιαίτερα η φλούδα του, μπορεί να προκαλέσει πεπτικές ενοχλήσεις σε άτομα με ευαισθησίες στο έντερο ή στο πεπτικό σύστημα. Συγκεκριμένα, η φρουκτόζη που περιέχεται στα ροδάκινα τα κάνει φρούτο υψηλής περιεκτικότητας σε FODMAP. Κάποιος λοιπόν που καταναλώνει μια διατροφή χαμηλής περιεκτικότητας σε FODMAP για να μειώσετε τα πεπτικά συμπτώματα λόγω του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου (IBS) ή της νόσου του Crohn, θα πρέπει να αποφύγει την κατανάλωση τους.

UP
ESPA
Skip to content